Ο Χάρης Παπαδάκης, ο Νταραμανελίτης δε χρειάζεται συστάσεις. Γνωστός δικηγόρος με ανήσυχο πνεύμα, ανακατεύεται στα κοινά, αρθρογραφεί, λατρεύει το ωραίο. Ήδη με τα πρώτα του βιβλία και ιδιαίτερα με «Τα χασαπιά του Ρεθύμνου και όχι μόνο» είχε δώσει αυτό που λέμε «δείγμα γραφής» και στην έρευνα και στη συγγραφή. Μετριόφρων ανάφερε τότε πως δε διεκδικεί λογοτεχνικές περγαμηνές. Το καινούριο του βιβλιαράκι όμως «Το νερό μιας πολιτείας» μας αποδεικνύει πως διαθέτει σκίτσο-πένα-φαντασία-χιούμορ. Μέσα από ένα ιδιαίτερα ευχάριστο κείμενο παρακολουθεί ο αναγνώστης την πορεία του καθοριστικού για την ανάπτυξη της «χωριόπολις» νερού και πώς ένα φυσικό αγαθό μπορεί να μετατραπεί σε πανάκριβο εμπόρευμα.
Όσο κι αν διαφωνεί κάποιος με το περιεχόμενο του βιβλίου κι ιδιαίτερα με την «χωριόπολη» που όλοι μας πιστεύουμε πως έχει γίνει πόλη, με τα προβλήματά της ναι, αλλά πάντως πολιτεία καλύτερη από πολλές, δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει στο Χάρη την ικανότητα να γράφει και να παρουσιάζει ανάγλυφες εικόνες του Ρεθύμνου μέσα από το πέρασμα των αιώνων.
Με το θάρρος της φιλίας που μας συνδέει, νομίζω πως δικαιούμαι να κάνω μια παρατήρηση. Αγαπητέ Χάρη, η τύχη μιας πολιτείας σ’ ένα δημοκρατικό περιβάλλον δεν εξαρτάται μόνο από το τι θα κάνει ένας και μόνο άνθρωπος γι’ αυτήν. Συλλογικές είναι οι ευθύνες. Κι αν «ο τέως και νυν» γίνει «και αεί», σίγουρα ο μόνος που δεν ευθύνεται γι’ αυτό είναι ο ίδιος.
Σίγουρα οι παραπάνω παρατηρήσεις μου δε μειώνουν στο ελάχιστο την ποιότητα του βιβλίου, το πνεύμα του συγγραφέα και το καυστικό του χιούμορ. Τον συγχαίρω κι ελπίζω σύντομα να μας δώσει κι άλλο έργο.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου